ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

 

Ακολουθούν 5 άρθρα που αφορούν την τεχνολογία

Η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν είναι κάτι καινούριο στις μέρες μας. Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν  στον άνθρωπο να κάνει πράγματα που στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να τα κάνει.

Ο υπολογιστής είναι μια μηχανή που μπορεί να αποθηκεύσει τεράστιες ποσότητες πληροφοριών και να τις επεξεργαστεί με μεγάλη ταχύτητα. Όμως οι μηχανές αυτές δεν μπορούν να διδάξουν μόνες τους και ούτε να αντικαταστήσουν τον δάσκαλο. Επίσης, η χρήση τους είναι μηχανική και οδηγεί στην κατάργηση της σκέψης και των συναισθημάτων. Αποξενώνει τα παιδιά από το περιβάλλον και οδηγεί στη μοναξιά. Ακόμη, προωθεί στην ατομική δράση και δεν βοηθά στην ανάπτυξη της ομαδικότητας και της συνεργασίας.

Αντίθετα, η σχέση του δασκάλου με τους μαθητές είναι πολύπλευρη γιατί τους μεταδίδει όχι μόνο γνώσεις, αλλά αξίες και τρόπους σκέψης. Συμπληρωματικά, ο υπολογιστής δεν μπορεί να κατανοήσει τα συναισθήματα ενός μαθητή καθώςδεν κατέχει συναισθηματική νοημοσύνη. Πέρα από αυτό, ο δάσκαλος μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης.

Από όσα ως τώρα έχουν διατυπωθεί, αξίζει να τονίσουμε συμπερασματικά ότι, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι ένα πολύ έξυπνο μηχάνημα, αλλά του λείπει η κριτική σκέψη και γι’ αυτό δεν μπορεί να φτάσει στην ευφυΐα του ανθρώπου.

 

                                                                                                 Νεφέλη ΚουρσάρηΑ2

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ή ΑΣΘΕΝΕΙΑ;

Εδώ και αρκετά χρόνια, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν μπει σχεδόν σε κάθε σπίτι. Υπάρχουν διάφορα είδη και τύποι ηλεκτρονικών παιχνιδιών.

Τα παιδιά βρίσκουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια πολύ ελκυστικά, εξαιτίας των γεμάτα ζωντάνια και χρώμα γραφικών τους και γιατί τους δημιουργούν συνεχώς προκλήσεις στην προσπάθειά τους να ανέβουν επίπεδο. Όμως ολοένα και μεγαλύτερη είναι η ενασχόληση των παιδιών, γεγονός  που έχει προκαλέσει πολλούς κινδύνους. 

Η υπερβολική έκθεση σε βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια δημιουργεί κίνδυνο να αυξηθεί η επιθετική συμπεριφορά ενός παιδιού. Επιπλέον, η συνεχής ενασχόληση μπορεί να οδηγήσει σε εσωστρέφεια και αποξένωση. Ακόμη, ένα παιδί μπορεί να εθιστεί στην χρήση ηλεκτρονικών παιχνιδιών διότι θα θέλει να περνά όλο τον χρόνο του με ηλεκτρονικά παιχνίδια και δεν θα θέλει να δει τους φίλους του ούτε και να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα.

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν θα πρέπει να αποτελούν το μοναδικό είδος ψυχαγωγίας για ένα παιδί, αλλά είναι καλό να ασχολείται και με αθλήματα ή επιτραπέζια παιχνίδια τα οποία βοηθάνε στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του. Αντίθετα, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια παρά τους κινδύνους, είναι παιχνίδια και το παιδί σας δεν είναι κακό να παίζει αυτό που του αρέσει. Παρ’όλα αυτά, αυτό που χρειάζεται είναι να αναλάβετε την ευθύνη  να παίζουν τα παιδιά ασφαλή ηλεκτρονικά παιχνίδια και να έχουν σωστές ηλεκτρονικές συνήθειες.

Τέλος, σύμφωνα με έρευνες, για να θεωρηθεί ένα παιδί εθισμένο στα ηλεκτρονικά παιχνίδια θα πρέπει να περνάει πάνω από 30 ώρες τη βδομάδα παίζοντας με αυτά, καθώς υπάρχει η περίπτωση για ένα παιδί να εθιστεί.

 

                                                                                              Νεφέλη Κουρσάρη Α2

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΘΙΣΜΟΣ

Αγαπητοί αναγνώστες,

Το θέμα που θα εξετάσουμε σήμερα αφορά μια σοβαρή ασθένεια, όπως έχει ανακηρυχθεί απ’ τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας , και είναι ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια (gamingdisorder). Εθισμός στο gaming σημαίνει τη μόνιμη ή επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά του ατόμου να δίνει προτεραιότητα στα videogames αντί στην υπόλοιπη ζωή του.

Ένα απ’ τα βασικά συμπτώματα της ασθένειας είναι η αμέλεια των υποχρεώσεων (εργασία) και των βασικών αναγκών (τροφή, νερό, ύπνος). Δεύτερο σύμπτωμα είναι η παντελής έλλειψη ενδιαφερόντων εκτός απ’ το gaming. Τρίτο σύμπτωμα είναι η διαταραχή των κοινωνικών σχέσεων του ατόμου. Τέταρτο σύμπτωμα είναι το άτομο να αφιερώνει περισσότερο από οκτώ ώρες παιχνιδιού χωρίς διακοπή.

Τρόποι αντιμετώπισης αυτού του εθισμού είναι η ατομική θεραπεία με ψυχολόγο που ειδικεύεται σ’ αυτού του είδους εθισμό. Δεύτερον, ενασχόληση με το gaming με μέτρο όσον αφορά το χρόνο, δηλαδή μόνο για διασκέδαση και χαλάρωση. Τρίτον τα παιδιά δεν θα πρέπει να παίζουν παιχνίδια που υπερβαίνουν το ηλικιακό τους όριο. Τέταρτον οι γονείς θα πρέπει να ελέγχουν σταθερά τις ώρες που παίζουν τα παιδιά, έτσι ώστε να προλάβουν τον εθισμό. Τέλος οι γονείς θα πρέπει να φροντίζουν να έχουν τα παιδιά τους εναλλακτικές δραστηριότητες (άθληση, κοινωνικές επαφές, σύλλογοι).

Συμπερασματικά πρόκειται για μια, ύπουλη ασθένεια η οποία μπορεί να προκαλέσει ακόμη και τον θάνατο.

Σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας.

 

Μιχάλης Μαγκανάρης Α5

Παύλος Φραγιουδάκης Α5

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ;

Είναι πλέον σίγουρο ότι οι υπολογιστές έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα μεγάλη είναι η αλλαγή που παρατηρείται στους υπολογιστές. Χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή, έχουμε πρόσβαση στο διαδίκτυο και συνεπώς σε μία τεράστια ποσότητα ιστοσελίδων, βοηθώντας μας και στον εκπαιδευτικό τομέα.

Η εκπαίδευση είναι μία διαδικασία ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Δεν είναι μία μονοσήμαντη σχέση αλλά αμφίδρομη. Ο μαθητής έχει επομένως ανάγκη να επικοινωνήσει με τον δάσκαλο του με ποικίλους και πολυδιάστατους τρόπους, γιατί μία ανθρώπινη οντότητα δεν είναι μηχανή γνώσης αλλά ένα ον με ποικίλα συναισθήματα απρόβλεπτες αντιδράσεις και απορίες στις οποίες δύσκολα μπορεί να ανταποκριθεί μία μηχανή. Άλλωστε η τελευταία, έχει προγραμματιστεί ώστε να μεταφέρει απεριόριστο όγκο γνώσεων, όμως είναι αδύνατον αυτές να τις προσφέρει με ένα εξατομικευμένο τρόπο που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες και στη μοναδικότητα κάθε μαθητή.

Ο εκπαιδευτικός επίσης, δεν αποτελεί μόνο φορέα γνώσης, αλλά μία ανθρώπινη παρουσία που έχει ως στόχο τη διάπλαση συγκροτημένων προσωπικοτήτων, με αφομοιωμένες γνώσεις αλλά και συναισθηματική ισορροπία. Επομένως, μεταλαμπαδεύει τις πνευματικές του κατακτήσεις και ταυτόχρονα διαμορφώνει ένα συναισθηματικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο ο μαθητής αισθάνεται ήρεμος και ασφαλής, καθώς ξέρει ότι απέναντί του υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να κατανοήσει κάθε συναισθηματική ή ψυχική ένταση και πίεση που νιώθει. Αυτό σαφώς δεν μπορεί να συμβεί σε καμία περίπτωση όταν στη θέση του δασκάλου θα υπάρχει μία μηχανή με άπειρες γνώσεις αλλά χωρίς συναισθηματική νοημοσύνη.

Οι νέοι άνθρωποι, επειδή από τη φύση τους είναι ανασφαλείς και αδιαμόρφωτοι ως προσωπικότητες, έχουν ανάγκη να υιοθετήσουν πρότυπα που θα τους βοηθήσουν ως «δρομοδείκτες» στη ζωή τους. Ο εκπαιδευτικός έχει αυτό το ιερό καθήκον λειτουργώντας όχι μόνο ως φορέας γνώσης, αλλά και ως παιδαγωγός που ανεξάρτητα από το διδακτικό του αντικείμενο, με τη συμπεριφορά του, τις επιλογές του και τις αντιλήψεις του, μπορεί να αποτελέσει ένα υγιές ανθρώπινο πρότυπο προσφέροντας όραμα, αρχές, αξίες και ιδανικά ανθρωπιστικού περιεχομένου στους αυριανούς πολίτες.

Αβίαστα κανείς καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι όσο κι αν η ανθρώπινη τεχνολογία προόδευσε, όσο και αν έχει καταστεί χρήσιμη και ωφέλιμη κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, εν τούτοις η φυσική παρουσία του ανθρώπου- δασκάλου είναι αναντικατάστατη. Είναι ανάγκη λοιπόν, όλοι οι εκπαιδευτικοί να καταστούν αντάξιοι του ανθρωποκεντρικού λειτουργήματος τους, γιατί συμμετέχουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων, και όπως είναι γνωστό: «η κοινωνία στηρίζεται στους μεγάλους αλλά ελπίζει στους νέους»

 

                                                                                             Κωνσταντίνα Λιάνου Α2

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ : ΕΥΛΟΓΙΑ ή ΚΑΤΑΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει, καθώς οι επιστήμες εξελίσσουν ολοένα και περισσότερο την τεχνητή νοημοσύνη, η οποία εισβάλλει με καταιγιστικούς ρυθμούς στην ζωή μας. Πρόκειται σίγουρα για ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα όπου οι απόψεις διίστανται μιας και υπάρχουν τόσο υπέρμαχοι όσο και πολέμιοι της εισαγωγής της τεχνητής νοημοσύνης στις ανθρώπινες δραστηριότητες και σχέσεις.

Από τη μια πλευρά, όσον αφορά τους υποστηριχτές είναι αλήθεια πως συνεχώς αυξάνονται, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη μόλις που έχει αρχίσει να μας «συστήνεται» με απότοκο να ενθουσιάζει, να ιντριγκάρει και να προσελκύει το ενδιαφέρον για το «κάτι νέο» και ελπιδοφόρο, αφού είναι γεγονός ότι τα οφέλη της ποικίλλουν. Πράγματι υπάρχουν πάρα πολλοί τομείς της, που παραμένουν ανεξερεύνητοι όμως η σταδιακήπρόοδοςφέρνειουσιαστικάαποτελέσματαγεγονός που φαίνεται και από το ότι στις αρχές του 1950 ο άγγλος μαθηματικός AlanTuring διατύπωσε ένα νοητικό πείραμα που θα έπρεπε να «περάσει» μια μηχανή για να αποδείξει πως είναι νοήμων, και 60 χρόνια μετά το 2014 το λογισμικό «EugeneGoostman» ήταν το πρώτο στην ιστορία που πέρασε το τεστ. Στην ουσία αυτό σημαίνει πως έχουμε εισέρθει στην εποχή αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας του ανθρώπου με τη μηχανή, αφού η τελευταία είναι σε θέση να αντιληφθεί και να εκπληρώσει οποιαδήποτε επιθυμία, εργασία και ασχολία που εμείς οι άνθρωποι αδυνατούμε να φέρουμε εις πέρας. Τέτοιες πρωτόγνωρες εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης σίγουρα αποδεικνύονται ιδιαίτερα χρήσιμες για πληθώρα τομέων της ζωής μας και διευκολύνουν την καθημερινότητά μας.

Από την άλλη πλευρά τώρα , όλα αυτά που προανέφερα δεν κατευνάζουν τις φωνές ανησυχίας που υφίστανται λόγω της ένταξης της τεχνητής νοημοσύνης στη ζωή μας. Όπως είχε στο παρελθόν δηλώσει ο Stephen Hawking «η πλήρης ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να σημαίνει το τέλος του ανθρώπινου είδους». Άποψη υπερβολική; Μακάβρια; ή προφητική; Η μόνη απάντηση θα δοθεί σε βάθος χρόνου γιατί οτιδήποτε και αν υποστηρίξουμε τώρα είναι απλώς μία υποψία ή καλύτερα καχυποψία απέναντι στην εξέλιξη. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε και να μην επισημαίνουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν με βάσει το τεχνολογικό μονοπάτι της ζωής που έχουμε επιλέξει ως κοινωνία. Εάν δεν είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και βασιστούμε αποκλειστικά στον παρορμητισμό μας, είναι πιθανό να «υποταχθούμε» στο ίδιο μας το δημιούργημα το οποίο δεν θα είμαστε σε θέση να ελέγξουμε, αφού θα ξεπεράσει τα «δεσμά» που θα του έχουμε θέσει και θα προσαρμοστεί ανάλογα με βάση τα δεδομένα που θα έχει στη διάθεσή του. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό, μιας και οι μηχανές θα είναι στυγνοί «εκτελεστές» χωρίς αυτογνωσία και ενσυναίσθηση, στοιχεία που διαχωρίζουν τον άνθρωπο από κάθε άλλη μορφή ζωής. Έτσι, θα οδηγηθούμε σε μία νέα πραγματικότητα, κυρίαρχος της οποίας θα είναι η τεχνητή νοημοσύνη και εμείς οι άνθρωποι θα αποξενωθούμε μεταξύ μας θα χάσουμε τα ενδιαφέροντα, την ψυχαγωγία και τις ομορφιές της καθημερινότητας και τελικά θα συμβιβαστούμε με μία παθητική ζωή.

Είναι λοιπόν λογικό, να προκύπτει μία ερώτηση στο μυαλό όλων μας: Τεχνητή Νοημοσύνη, Ευλογία ή Κατάρα;Καμία απάντηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σωστή και ο καθένας πρέπει να ενημερωθεί διεξοδικά για το θέμα και να μορφώσει προσωπική άποψη. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι εξελίξεις στον τεχνολογικό τομέα καλπάζουν και ήρθαν για να μείνουν. Το πως θα μείνουν θα πρέπει όμως να το καθορίσουμε εμείς!

 

                                                                                             Κωνσταντίνα Λιάνου Α2