ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΝΟΜΗΜΕΝΑ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

 Κάντε κλικ στο  "ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ" γιά άρθρα της κάθε κατηγορίας και κλικ στο τέλος στο "ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ" γιά όλες τις κατηγορίες-πάνω δεξια στον "φακό" μπορείτε να δώσετε όποιο λήμμα θέλετε για αναζήτηση

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 1^ΟΥ ΕΠΑ.Λ. ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

Τα Νέα Της Σχολικής Χρονιάς 2022-2023

 

Μπορεί εμείς και η εφημερίδα μας να μεγαλώσαμε κατά έναν χρόνο, όμως για φέτος αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε ολοταχώς προς … τα πίσω! Αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν μας, το ελληνικό παρελθόν μας, και να αναζητήσουμε σ’ αυτό στοιχεία και αναφορές που συγκροτούν αυτό που αποκαλούμε παράδοση. Την παράδοση την διαμορφώνει ο απλός λαός, ανάλογα με το πνευματικό και πολιτιστικό του επίπεδο. Οι φιλόλογοι του σχολείου μας πολύ εύκολα θα μάς έδιναν το “έτυμον” της λέξης, την ετυμολογία της δηλαδή. Έτσι θα μαθαίναμε ότι η λέξη “παράδοση” προέρχεται από το ρήμα “παραδίδωμι/παραδίδω”, το οποίο σημαίνει κληροδοτώ στις επόμενες γενιές στοιχεία από το παρελθόν και το παρόν, με απώτερο σκοπό την μελέτη, την διαφύλαξη αλλά και την εκ νέου κάθε φορά διάδοσή τους στις επόμενες γενιές. Κατά έναν άλλον, παραπλήσιο ορισμό, παράδοση είναι το σύνολο των στοιχείων του πολιτισμού (γνώση, έργα, αξίες, πρότυπα, τρόπος ζωής, ήθη και έθιμα), που μεταβιβάζονται από την μία γενιά στην άλλη.

Η παράδοση είναι προφορική και γραπτή. Αντλεί τα θέματά της από την καθημερινή ζωή του ανθρώπου, τα ήθη και τα έθιμά τους, την θρησκευτική ζωή και το φυσικό περιβάλλον. Η πρώτη αντιπροσωπεύει τα στοιχεία που παραδίδονται από γενιά σε γενιά και συγκροτούν τον πυρήνα του λαϊκού πολιτισμού. Πρόκειται ουσιαστικά για πληροφορίες που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά και μας λένε για το τι πίστευαν παλαιότερα οι άνθρωποι γύρω από διάφορα θέματα και τις συνέπειες που είχαν. Η δεύτερη είναι ό,τι έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και, για εμάς τους Έλληνες, αυτό ανάγεται σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Εξαιρετικά σημαντικός τομέας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αποτελούν τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις του λαού μας. Οι λέξεις αυτές συνδέονται στενά μεταξύ τους και συμπληρώνουν η μία την άλλη. Στο σημείο αυτό, ας προσπαθήσουμε να ξεχωρίσουμε λίγο την σημασία αυτών των εννοιών. Έτσι, τα ήθη είναι οι αντιλήψεις, “οι άγραφοι νόμοι” κάθε κοινωνίας, ενώ τα έθιμα είναι οι πράξεις με τις οποίες εκφράζονται αυτές οι αντιλήψεις. Όταν τα έθιμα επαναλαμβάνονται σταθερά, από γενιά σε γενιά, δημιουργείται η παράδοση.

Όπως και να έχει, μετά την θρησκεία και την γλώσσα, η έννοια της παράδοσης αποτελεί κομμάτι της ταυτότητάς μας και τον συνεκτικό μας δεσμό με το παρελθόν. Από “θέση ισχύος” δίνει την δυνατότητα στους πολίτες τού σήμερα να σχηματίσουν μια εικόνα για τις ιδέες, τις απόψεις, τις αντιλήψεις και τα επιτεύγματα των προγόνων τους. Στην περίπτωση της χώρας μας, η παράδοση είναι ευρύτατη, όσο η μακραίωνη ιστορία του ελληνικού λαού και εμπεριέχει στοιχεία από διάφορες περιόδους, όπως είναι οι αρχές του πρόσφατα σχηματισμένου ελληνικού κράτους, η περίοδος της Τουρκοκρατίας, τα χρόνια του Βυζαντίου, η ρωμαϊκή και ελληνιστική περίοδος και, βέβαια, η αρχαία Ελλάδα. Προκύπτει έτσι ένα πλούσιο κράμα στοιχείων, που αντανακλούν σε κάθε περίπτωση τις καλύτερες ποιότητες του ελληνικού έθνους, όπως είναι η άκαμπτη αγωνιστικότητα, η ακατάβλητη δύναμη επιβίωσης, η γόνιμη αφομοίωση ετερόκλητων επιδράσεων, η απαράμιλλη καλαισθησία, το δημοκρατικό πνεύμα, η φιλοσοφική αναζήτηση, η τοποθέτηση του ανθρώπου στο κέντρο του ενδιαφέροντος, μα και η χριστιανική αλληλεγγύη και φιλανθρωπία, που δέθηκαν από ένα σημείο και μετά αξεδιάλυτα με την ελληνική συνείδηση.

Γι’ αυτούς και άλλους τόσους λόγους, θα πρέπει να μπορούμε να μην απομακρυνόμαστε από την πλούσια παράδοση του τόπου μας. Βέβαια, ήθη εξακολουθούν να υπάρχουν στην εποχή μας, έστω και διαφοροποιημένα σε σχέση με αντίστοιχα παλαιότερων εποχών. Δεν δημιουργούνται όμως πλέον νέα έθιμα, ενώ τα παλαιότερα σβήνουν εξ αιτίας του σύγχρονου τρόπου ζωής. Ωστόσο παρατηρείται η τάση να αναβιώνουν ορισμένα τοπικά έθιμα, κυρίως τα πιο θεαματικά, συνήθως για τουριστικούς και ψυχαγωγικούς λόγους. Ωστόσο, η αναβίωση αυτή παραμένει επιφανειακή, καθώς η αρχική σημασία των εθίμων έχει ξεχαστεί.

Όμως θα πρέπει να επιμείνουμε πως, σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται, η γνώση της παράδοσης προσφέρει πείρα από το παρελθόν, αυτογνωσία στο παρόν και έμπνευση για το μέλλον. Όπως αναφέρει ο σπουδαίος νομπελίστας ποιητής μας, Γεώργιος Σεφέρης, εστιάζοντας στο γεγονός ότι εμείς ως Έλληνες, αλλά και ο τόπος μας, ουδέποτε υπήρξαμε μόνοι αλλά  συνυπάρχοντες με τον μεγάλο κόσμο Ανατολής και Δύσης, “το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, για να βαστάξω, ήταν η πίστη και η προσήλωσή μου σε έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων: στα έργα τους, στις φωνές και τα τραγούδια τους, στον ρυθμό και στην δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος μού έδωσε την δύναμη να κρατηθώ στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, με έκανε να νιώσω πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, και όταν τις κόψουν πονά, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν…” [Γ. Σεφέρης, Δοκιμές, τ.2, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 1974]

Τιμώντας κι εμείς αυτό το υπέροχο “ταξίδι” στον πάμπλουτο κόσμο της ελληνικής παράδοσης, -έχοντας συνειδητά αφήσει στην άκρη την στενάχωρη επίγνωση της απομάκρυνσης, της αδιαφορίας αλλά και της εύκολης απόρριψης, του παρελθόντος από τον σύγχρονο άνθρωπο-, “ντύσαμε” και “στολίσαμε” φέτος την εφημερίδα μας με χρώματα, φορεσιές, ήθη και έθιμα, τραγούδια που, όλα...όλα, αποκαλύπτουν και επιβεβαιώνουν πόσο κοντά, και δίπλα μας, και μέσα μας, εκατοντάδες χρόνια παράδοσης στέκουν και υπάρχουν ολόγυρά μας, μας κυκλώνουν χωρίς να μας εγκαταλείπουν, μας μιλούν με χίλιες δύο λέξεις και εικόνες, μας υπόσχονται ότι για πάντα θα είναι οι ρίζες και τα στηρίγματάμας για όσα θα έρθουν μέσω του “νέου κόσμου και της νέας εποχής”, της παγκοσμιοποίησης και της προσχεδιασμένης και εθελουσίας υποταγής στα “αλλότρια”!

Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τις σκέψεις που μας πληγώνουν και ας περιηγηθούμε στον υπέροχο και νοσταλγικό κόσμο της ελληνικής παράδοσης. Η συντακτική μας ομάδα φρόντισε  επιμελώς και με όρεξη να ανοίξει την πόρτα της και να φέρει στο φως σημαντικούς τομείς της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Για την καλύτερη και πιο εύκολη “ανάγνωση” της εφημερίδας μας, χωρίσαμε το πλούσιο υλικό μας σε ενότητες. Έτσι, για φέτος, η εφημερίδα μας θα περιλαμβάνει τις παρακάτω θεματικές ενότητες:

1. Σύντομοι ορισμοί των εννοιών: Ήθη, Έθιμα, Παράδοση

2. Έθιμα Χριστουγέννων

3. Έθιμα Αποκριών

4. Έθιμα Πάσχα

5. Κολάζ παραδοσιακών ενδυμασιών

6. Παραδοσιακά επαγγέλματα

7. Παραδοσιακά τραγούδια

8.Δημιουργία ακροστιχίδας για την παράδοση και αποτύπωση της σε φελιζόλ, διαστάσεων 2mx 1m

9.Δημιουργία βιβλιόδεντρου, όπου σε κάθε καρπό του υπάρχει και ένα έθιμο του τόπου μας

10. Επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Ιλίου – εντυπώσεις μαθητών

11. Μικρό αφιέρωμα στο περιβάλλον: Δεντροφύτευση- δημιουργία βοτανικού κήπου

Με εκτίμηση,

Η Συντακτική Ομάδα Των «Μικρών Δημοσιογράφων»

Γεωργοπούλου Ελένη   Β1
Ευσταθίου Σοφία   Β2
Δεμέτζου Δήμητρα   Β2
Κούρσαρη Νεφέλη Ελευθερία   Β3
Διδαγγέλου Δήμητρα   Β3
Μαύρος Ιωάννης Στυλιανός   Β4
Λιανός Κωνσταντίνος   Β4
Ρακιντζάκη Ευφροσύνη   Β6
Παρασκευοπούλου Κυριακή   Β6
Παπαδοπούλου Πελαγία Δέσποινα  Β6
Σιμάτος Μιχαήλ Άγγελος   Β6
Πουλοπούλου Αθανασία Αρχοντούλα   Β6
Πετροπούλου Αθανασία   Β6
Τσάμη Ιωάννα   Β7
Σταυριανού Βαρβάρα   Β7
Τερζή Μαρία   Β7

ΤσεπέλεΑντιόλα   Β8
Φιλάνδρα Σωτηρία   Β8

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

2021-2022 

Αγαπητοί αναγνώστες   

Είναι σε όλους γνωστό, ότι τα χρόνια της πανδημίας που βιώνουμε από το 2019 έως σήμερα στέρησαν από τους μαθητές την δια ζώσης επαφή με τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Η άμεση επικοινωνία αντικαταστάθηκε από την έμμεση, την ηλεκτρονική, στερώντας έτσι τη δυνατότητα της άμεσης-δια ζώσης- ανταλλαγής μηνυμάτων των μαθητών μεταξύ τους αλλά και με τους εκπαιδευτικούς. Συνέπεια αυτού υπήρξε το ¨πνίξιμο¨ της σκέψης, του συναισθήματος, του προβληματισμού των εφήβων μας.

Στο κάλεσμά μας για έκφραση ελεύθερη μέσα από μια εφημερίδα, χωρίς τους περιορισμούς της διδακτέας ύλης, η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Μέσα σε αυτή τα παιδιά βρήκαν την ευκαιρία να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους. Τα κείμενά τους-άρθρα αποτελούν κραυγή αγωνίας για τα όσα βίωσαν, βιώνουν και θα βιώσουν. Γι’ αυτό το λόγο έδωσαν στην εφημερίδα τον τίτλο ¨Η κραυγή των εφήβων¨. Αυτή η ¨κραυγή¨ θέλουν να φτάσει στα αυτιά όλων μας, να τους ακούσουμε, να αφουγκραστούμε τις ανησυχίες τους και να προβληματιστούμε μαζί τους.

Η συνεργασία όλων υπήρξε άψογη. Τα παιδιά ανέλαβαν πολλαπλούς ρόλους: δημοσιογράφοι, ρεπόρτερς, φωτογράφοι, διορθωτές κειμένων, γραμματειακοί υποστηρικτές, καλλιτεχνικοί επιμελητές. Ο ενθουσιασμός, το μεράκι, οι ιδέες τους μας γέμισαν με χαρά και περηφάνια. Ευελπιστούμε να σας προβληματίσουμε, να σας χαροποιήσουμε, να σας ευαισθητοποιήσουμε, να σας φέρουμε το γέλιο, να …

Σημείωση : τα κείμενα των μαθητών δέχτηκαν ελάχιστες διορθώσεις για να αποφευχθεί αλλοίωση του ύφους και της ροής της σκέψης των μαθητών

Καλή ανάγνωση!

Οι εκπαιδευτικοί

Ευαγγελία Μανώλη ΠΕ02 Φιλόλογος

ΠανωραίαΜπάρδηΠΕ02 Φιλόλογος

Στέλλα Κούρτη ΠΕ03 Μαθηματικός

Θωμάς Μπόλης ΠΕ86 Πληροφορικής

 

Οι μαθητές

Άννα ΓουνιδέληΑ2

Μαρία Κασκούρα Β2

Μελίνα Κουκουβίνη Β3

Νεφέλη Κουρσάρη Α2

Γιάννης Κουτουμάνος Α5

Νίκος Κυριακάκης Β3

Κωνσταντίνα Λιάνου Α2

Μιχάλης Μαγκανάρης Α5

Χριστίνα Μεγάλου Α4

Σωτήρης Μειντάνης Γ5

Ηλίας Μενούνος Γ5

Μαρία Μηλαίου Β4

Δημήτρης Μήτσιος Β4

Ελπίδα Μίνου Β4

Θεοδώρα Μιχαλοπούλου Β4

Ιφιγένεια Μοίρη Β4

Άγγελος Μοσχονάς Β4

ΛούσηΜουτσάι Β4

Γιαννούλα Μπατσούλη Β4

Χρήστος Μωραίτης Γ5

Μήτσος Οικονομίδης Α3

Πετρούλα Παναγιωτοπούλου Α4

ΝάσιαΠουλοπούλου Α4

Ευάγγελος Πωλότης Γ6

Ελένη Τριανταφύλλου Α4

Νίκος Τσιάκαλος Α5

Αρετή Φούκα Α5

Παύλος ΦραγιουδάκηςΑ5